دل من یه روز به دریا زد و رفت… پشت پا به رسم دنیا زد و رفت…
 زنده ها خیلی براش کهنه بودن… خودشو تو مرده ها جا زد و رفت…
 هوای تازه دلش می خواست ولی… آخرش تو غبارا زد و رفت…
 دنبال کلید خوشبختی می گشت… خودشم قفلی رو فقلا زد و رفت

                                                                        

 

نوشته شده در پنج شنبه 86/6/8ساعت 9:49 صبح توسط غزل نظرات ( ) |